Flexinuïteit
Flexinuïteit is de koppeling van flexibiliteit met kwaliteit en continuïteit.
Voeg die woorden samen: flexinuïteit!
Met dit concept werken inmiddels meerdere bedrijven succesvol aan oplossingen voor de problemen op de huidige arbeidsmarkt.
Dankzij flexinuïteit realiseren deze bedrijven extra capaciteit zonder toename van vaste kosten. Of waar nodig verlagen zij met dit concept hun (vaste) personeelskosten met behoud van capaciteit. Zo flexibiliseert de economie en de arbeidsmarkt en groeit het vakmanschap van medewerkers.. Tevens biedt dit een goede invulling van nieuwe wetgeving (Wet werk en zekerheid) die flexwerkers een betere rechtspositie biedt. De betreffende flexwerkers krijgen immers het loon dat bij de functie hoort, bouwen normaal pensioen op, krijgen bij goed functioneren een vaste aanstelling (kunnen dus ook een huis kopen) en vaak prima extraatjes, zoals een lease-auto, omdat zij immers ook naar verschillende locaties moeten reizen. Goede vaklieden en jonge mensen die dat willen worden, vinden zo dus een goed perspectief.
Personeelsvoorziening
De industrie en bedrijvigheid in de havens zijn en blijven een motor van de economie in Nederland – distributieland. Die motor hapert echter door tekorten op de arbeidsmarkt.
Hoewel we nog maar net uit de economische crisis komen, zijn er al veel vacatures die werkgevers maar moeilijk ingevuld krijgen. Al enkele jaren verlaten immers meer mensen het arbeidsproces dan er toetreden. Lange tijd was er bovendien ook weinig belangstelling voor uitvoerende functies in techniek en logistiek.
Al met al zien we daardoor groeiende problemen in de personeelsvoorziening.
Klapstoelbaan
Bedrijven moeten concurreren op de wereldmarkten en hebben daardoor behoefte aan flexibiliteit en kostenbeheersing. Op de arbeidsmarkt wordt dus naast vakmanschap ook flexibiliteit gevraagd. Een moeilijke combinatie die vraagt om een nieuwe aanpak.
Waarom het anders moet? Omdat flexwerkers nu nog te vaak werken in een klapstoelbaan: als het druk is, bijvoorbeeld tijdens zomervakantie van vast personeel of bij pieken, moeten zij komen opdraven. Zodra iedereen terug is van vakantie of de piek afzwakt, kunnen zij terug de WW in. Niet vreemd als zo’n onaantrekkelijke positie zonder kans op verbetering de motivatie afbreekt. Bovendien krijgen deze uitzendkrachten vaak minder betaald en missen zij de extraatjes van vast personeel. Zij moeten harder werken, want ze worden alleen ingeschakeld als het druk is. Ook moeten zij vaker omschakelen, want ze werken in korte tijd bij drie of vier verschillende bedrijven. Deze ijverige en bekwame flexwerkers verdienen beter!
“Gouden Kooi”
Maar ook veel mensen met een vast contract verdienen beter. Helaas zien we immers ook vaak dat vaste banen ertoe leiden dat mensen soms wel twintig jaar lang in hun “gouden kooi” op automatische periodieken en pensionering wachten. Frustrerend. Veel van die mensen zouden er baat bij hebben (en hun werkgevers ook) om flexibeler te werken met behoud van baanzekerheid en met meer uitdaging.
